โอวาทธรรม หลวงตา สมหมาย อัตตมโน
“… “เราไปเกิดพยาบาทกับบุคคลผู้ใดผู้หนึ่งขึ้นมา มีความไม่พอใจหนักหนาในกิริยาอาการในสิ่งที่เขาทำกับเรา เราจะเกิดความขัดเคืองร้อนใจขึ้นมา นี่เรียกว่าเป็น อารมณ์ที่เป็นยาพิษ เป็นอาหารที่มีพิษต่อจิตใจเกิดขึ้นมาแล้ว ถ้าหากว่าเราขาดสติสมาธิปัญญาเครื่องที่จะเข้าไปแก้แล้ว อาหารเหล่านี้หรือว่าอารมณ์เหล่านี้ ก็จะทำให้จิตใจของเราย่ำแย่ลงไปโดยหาที่ลงหาที่ว่างไม่ได้ นั่งก็ร้อน นอนก็ร้อน กินก็ร้อน อยู่อย่างร้อนตลอดเวลา เพราะใจเกิดไฟขึ้นมาแล้ว เพราะใจได้รับอาหารที่เป็นพิษแล้วคือ อารมณ์แห่งพยาบาทและอาฆาตในสิ่งที่เขามาทำให้เราเกิดความไม่ปรารถนาในอาการที่เขากระทำนั้น ถ้าหากว่า ผู้ที่ได้ฝึกหัดปฏิบัติในทางหลักธรรมคือ สติธรรม สมาธิธรรม ปัญญาธรรม ให้มีเป็นกำลังของใจ หรือว่าเป็นเครื่องอยู่ของใจ ก็จะสามารถนำธรรมเหล่านี้เข้าไปแก้อารมณ์เหล่านั้นได้ เข้าไปแก้ความเห็นเหล่านั้นได้ในกรณีเมื่ออารมณ์เหล่านั้นเกิดขึ้นมา”….สมาธิธรรมคือฐานของใจ…
โอวาทธรรมหลวงตาสมหมาย อัตตมโน วัดป่าสันติกาวาส อ.ไชยวาน จ.อุดรธานี
วันที่ ๑๘ กันยายน ๒๕๒๘
